Ήταν Μεγάλη Πέμπτη του 2007, όταν η ειδυλλιακή Σαντορίνη μετατράπηκε ξαφνικά σε σκηνικό θαλάσσιας τραγωδίας. Το ελληνικό κρουαζιερόπλοιο Sea Diamond, με 1.153 επιβάτες και 390 μέλη πληρώματος, προσκρούει σε ύφαλο και αρχίζει να βυθίζεται ανοιχτά του νησιού. Το ναυάγιο γίνεται μπροστά στα μάτια δεκάδων τουριστών που απολάμβαναν τη θέα από την καλντέρα, ενώ οι σκηνές που ακολουθούν θυμίζουν κινηματογραφική υπερπαραγωγή.
Η επιχείρηση διάσωσης ήταν τεράστιας κλίμακας – και χάρη στην άμεση κινητοποίηση των ελληνικών αρχών, της ακτοφυλακής, του λιμενικού αλλά και τοπικών σκαφών, σώθηκαν σχεδόν όλοι οι επιβαίνοντες. Όμως δύο άνθρωποι δεν βρέθηκαν ποτέ: ο 45χρονος Γάλλος Ζαν-Κριστόφ Αλέν και η 16χρονη κόρη του Μοντ. Ταξίδευαν μαζί και είχαν κατέβει στο κατώτερο κατάστρωμα, όταν το πλοίο άρχισε να παίρνει νερά.
Το Sea Diamond βυθίστηκε την επόμενη μέρα, και έκτοτε παραμένει στον βυθό της καλντέρας, σε βάθος περίπου 130 μέτρων, με το κουφάρι του να αποτελεί μέχρι σήμερα σημείο περιβαλλοντικής ανησυχίας. Το 2017, δέκα χρόνια μετά την τραγωδία, το ναυάγιο χαρακτηρίστηκε περιβαλλοντική βόμβα λόγω των τοξικών ουσιών και των καυσίμων που εξακολουθούν να βρίσκονται μέσα στο κουφάρι του πλοίου.
Η υπόθεση των δύο αγνοουμένων παρέμεινε στο σκοτάδι. Οι γαλλικές και ελληνικές αρχές δεν κατάφεραν να εντοπίσουν τα σώματά τους και το όνομά τους προστέθηκε στη λίστα των ανθρώπων που «κατάπιε» το Αιγαίο. Η οικογένεια Αλέν, επί χρόνια, ζητούσε αποζημίωση και δικαίωση για τον χαμό των αγαπημένων της προσώπων.
Η τραγωδία του Sea Diamond δεν ήταν απλώς ένα ναυτικό δυστύχημα. Ήταν ένα καμπανάκι για την ασφάλεια των τουριστικών πλοίων, για τις ευθύνες των εταιρειών, αλλά και για την ανάγκη άμεσης περιβαλλοντικής διαχείρισης τέτοιων ναυαγίων. Και σήμερα, 18 χρόνια μετά, το ναυάγιο εξακολουθεί να αναδύεται στη δημόσια μνήμη, όχι μόνο για την ανθρώπινη απώλεια, αλλά και ως σκοτεινή σκιά σε έναν από τους πιο διάσημους τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας.
Πηγή: newsbeast.gr