Οι σχολικές γιορτές είναι μια παύση στο πεντάγραμμο της καθημερινότητας. Μια ανάσα από τον κόπο του 6ώρου ή 7ώρου αλλά συνάμα και μια ευκαιρία να δούμε τα πράγματα αλλιώς. Να βρεθούμε λίγο μεταξύ μας μέσα σε μια άλλη ατμόσφαιρα. Αυτή που κάθε φορά οφείλουμε να προετοιμάζουμε ως κοινότητα εμείς οι δάσκαλοι και οι μαθητές μας, ανάλογα με την περίσταση.
Στο Γυμνάσιο του Ευυδρίου χθες βρεθήκαμε όλοι μαζί γύρω από το παιδί του ΄21. Κάναμε γύρω του έναν κύκλο να το αφουγκραστούμε. Και εκείνο μας μίλησε για τις περιπέτειες, τις στερήσεις, τις θυσίες και τα βάσανα που χέρι – χέρι με τους αγωνιστές γονείς και μεγαλύτερους αντιμετώπισε στα χρόνια του αγώνα για την ελευθερία. Του τραγουδήσαμε, συγκινηθήκαμε και θαυμάσαμε τα κατορθώματά του.
Καταλάβαμε ότι:
η ελευθερία είναι πάντα ζητούμενο και ποτέ δεδομένο
η ελευθερία πάει παρέα με την ευθύνη
η ελευθέρια δεν αποτελεί απλά μια ιδέα αλλά μια στάση ζωής
τελικά το να αισθάνεσαι ελεύθερος και να μην σκύβεις το κεφάλι δεν είναι θέμα ηλικίας.
Κατακτητές, κυρίαρχοι, δικτάτορες, και πάσης φύσεως καταπιεστές υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν και στο μέλλον. Είτε νικώνται είτε νικούν σημασία έχει να βρίσκουν απέναντί τους υψωμένες ανθρώπινες προσωπικότητες που αναβλύζουν αυτήν τη βαθιά εσωτερική ελευθερία η οποία σε ωθεί περήφανα να φωνάξεις: «ελευθερία ή θάνατος».