Η νέα Διάβαση της Αμπελιάς Φαρσάλων πέρασε με επιτυχία το πρώτο της τεστ το περασμένο Σαββατοκύριακο. Σ’ αυτό βέβαια συνέβαλε και η χαμηλή ροή του Ενιπέα. Στα Φάρσαλα έπεσαν 75 χιλιοστά υετού, ενώ στη Σκοπιά απ’ όπου κατεβαίνει και το νερό του ποταμού μόλις 67 χιλιοστά σε 48 ώρες.
Η κατασκευή της «Ιρλανδικής» αναμφίβολα προσφέρει σημαντική διευκόλυνση στους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι γλιτώνουν πλέον μια χρονοβόρα διαδρομή 30 χιλιομέτρων μέσα από τα χωριά της επαρχίας, ενώ οι ξένοι απαλλάσσονται από την ταλαιπωρία του να χάνονται ακολουθώντας «δημιουργικά» το GPS.
Ωστόσο, η αισιοδοξία πρέπει να συνοδεύεται από ρεαλισμό και προσοχή.
Η διάβαση, ως γνωστόν, αποτελεί μια προσωρινή λύση. Κι αυτό είναι το κρίσιμο σημείο.
Η εμπειρία από την αντίστοιχη διάβαση στη θέση «Μπαλάνος» στο Μουζάκι Καρδίτσας, μετά το πέρασμα του Ιανού, υπενθυμίζει την Αχίλλειο πτέρνα αυτών των κατασκευών.
Τα ορμητικά νερά του Ενιπέα, σε συνδυασμό με φερτά υλικά, μπορούν εύκολα να φράξουν τους τσιμεντοσωλήνες, τα κιούγκια όπου εδράζεται η Διάβαση, και να θέσουν σε κίνδυνο την ίδια και την ασφάλεια των διερχόμενων. Άλλωστε ο Ενιπέας δεν είναι ένα «ήσυχο ποταμάκι». Η ορμή του, σε περιόδους έντονων καιρικών φαινομένων, είναι γνωστή. «Τα σιγανά ποταμάκια να φοβάσαι», δεν έχει βγει τυχαία. Η διάβαση, επομένως, χρειάζεται συνεχή παρακολούθηση, σε περίπτωση που δεν συμβαίνει, και βεβαίως άμεση παρέμβαση σε περίπτωση ανάγκης, όπως ίσχυε και στον «Μπαλάνο», όπου η παρουσία μισθωμένου μηχανήματος ήταν απαραίτητη για τον καθαρισμό της κοίτης.
Εν κατακλείδι, παραμένει σαφές ότι η μόνιμη λύση στο πρόβλημα της οδικής σύνδεσης παραμένει η κατασκευή γέφυρας. Μέχρι τότε, η Διάβαση της Αμπελιάς θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με τη δέουσα προσοχή και να λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφαλή λειτουργία της.
Η λύση είναι η νέα γέφυρα και αυτό θα πρέπει να είναι η στόχευση όλων.
*Από την στήλη ψιθυριστά της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – Γ.Γ.