Γ. Γκέβρος: Αναγκαία η δημιουργία Δημοτικής Αστικής Συγκοινωνίας στον Δήμο Φαρσάλων

Φίλες και φίλοι, αγαπητοί δημότες Φαρσάλων, ο τόπος μας, η αγαπημένη μας Επαρχία Φαρσάλων βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο, έχοντας πάρει την κατιούσα εδώ και αρκετά χρόνια. Είναι κοινή διαπίστωση ότι η οικονομική, πληθυσμιακή και κοινωνικοπολιτική συρρίκνωση συντελείται τις τελευταίες δεκαετίες στην περιοχή μας. Τα Φάρσαλα και τα χωριά μας δεν έχουν τη θέση που τους αξίζει στον χάρτη της χώρας και της ανάπτυξης.

Η γενιά μου, οι σημερινοί 40άρηδες, δεν περάσαμε τα μαθητικά μας χρόνια σε αυτήν την κατάσταση. Η Επαρχία Φαρσάλων τη δεκαετία του 1990 έσφυζε από ζωή σε κάθε της άκρη. Τα χωριά μας ήταν ζωντανά με μόνιμους κατοίκους, καταστήματα εστίασης, σχολεία και επικρατούσε ένα κλίμα ευφορίας, ασχέτως αν υπήρχε από τότε μια τάση αστυφιλίας προς το αστικό κέντρο, την πόλη των Φαρσάλων.

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται η φυγή όλο και περισσότερων δημοτών από το σύνολο του Δήμου. Δεν φεύγουν από τα χωριά για τα Φάρσαλα, αλλά για γειτονικές μεγάλες πόλεις (Λάρισα, Βόλο, Τρίκαλα, Καρδίτσα). Ακόμη χειρότερο το σενάριο της φυγής στα μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Εκεί, επί της ουσίας, κάποιος κόβει τον συνδετικό κρίκο με τη γενέτειρά του και γίνεται απλώς επισκέπτης της επαρχίας στις περιόδους των γιορτών και του καλοκαιριού. Άκρως ανησυχητικό, επίσης, το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των νέων που σπουδάζει δεν επιστρέφει ποτέ στον τόπο της. Από τα 18 και μετά, στις πιο παραγωγικές ηλικίες, τα Φάρσαλα γίνονται ανάμνηση για τους περισσότερους νέους.

Δεν μεγαλώσαμε σε αυτά τα Φάρσαλα και σε αυτά τα χωριά και ούτε τα ονειρευόμαστε έτσι!

Μέσα σε όλη αυτή την κατηφόρα, αν προσθέσουμε και τα πλημμυρικά φαινόμενα του Ιανού το 2020 και του Daniel και Elias το 2023, γίνεται ευρέως αντιληπτό ότι βρισκόμαστε στα μέσα σχεδόν μιας ακόμη χειρότερης δεκαετίας για τον αγαπημένο μας τόπο. Ιδιαίτερα κακή, σε οικονομικό επίπεδο, η κατάσταση το τρέχον έτος που σε λίγο μας αφήνει. Το 2024, στην κατ’ εξοχήν αγροτική μας επαρχία, είχαμε και μειωμένες παραγωγές και πολύ χαμηλές τιμές σε βασικά παραγόμενα προϊόντα μας (βαμβάκι, σιτάρι).

Σε όλη αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα που ζούμε καθημερινά, ο βασικός φορέας της επαρχίας μας, ο Δήμος Φαρσάλων, είναι σταθερά απών. Το κυριότερο πρόβλημα της σημερινής Δημοτικής Αρχής είναι η έλλειψη οράματος και προοπτικής. Ο τόπος μας διοικείται με νοοτροπίες μιας άλλης εποχής, στερούμενος να δημιουργήσει πρόσθετη αξία στα πλεονεκτήματά του. Καμία νέα ιδέα, καμία αλλαγή, λες και βρίσκεται σε μια αυτόματη πορεία προς το γκρεμό.

Οφείλουμε να αντιστρέψουμε αυτήν την κατάσταση. Με συγκεκριμένες προτάσεις και ιδέες. Έτσι, έρχομαι λοιπόν σήμερα να καταθέσω δημόσια ακόμα μία πρόταση για την ανάπτυξη της Επαρχίας μας. Τη δημιουργία Δημοτικής αστικής συγκοινωνίας που θα ενώνει τον Δήμο μας από άκρο σε άκρο. Τα χωριά μας με την πόλη των Φαρσάλων, αλλά και μέσα στην ίδια την πόλη, την κάθε γειτονιά με το ιστορικό μας κέντρο.

Ξεκινώντας με το πρώτο σκέλος της πρότασής μου, είναι βέβαιο ότι ισχυρά Φάρσαλα χωρίς ζωντανά χωριά δεν γίνονται. Είναι επιτακτική ανάγκη η σύνδεση των χωριών μας με την πόλη μας με αστική συγκοινωνία. Είναι θέμα σεβασμού προς τους κατοίκους των χωριών μας να έχουν τη δυνατότητα, εύκολα και οικονομικά, να μετακινηθούν στην πόλη μας ή σε κάποιο άλλο σημείο του Δήμου. Πρέπει να κρατήσουμε ζωντανές τις Δημοτικές μας κοινότητες και να τις ενισχύσουμε. Να παρέχουμε κίνητρα να παραμείνει κάποιος σε αυτές και, αν είναι δυνατόν, να αυξηθεί ο πληθυσμός τους. Οφείλουμε να κρατήσουμε ζωντανά τα χωριά μας. Χαρακτηριστικά, αναφέρω δύο κατηγορίες δημοτών που ζουν σε χωριά που η δημοτική συγκοινωνία θα διευκόλυνε πάρα πολύ: Συνταξιούχους που δεν οδηγούν, αλλά και γονείς με παιδιά με αυξημένες ανάγκες μετακίνησης λόγω φροντιστηρίων.

Και μέσα όμως στην ίδια μας την πόλη, η αστική συγκοινωνία θα βοηθούσε πάρα πολύ. Απομακρυσμένες από το κέντρο γειτονιές, όπως οι τρεις μας εργατικές κατοικίες, το Βαρούσι, ο Άγιος Γεώργιος, η περιοχή του Αγροκηπίου, οι κάτοικοι των οποίων θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τη Δημοτική Συγκοινωνία και να διευκολυνθούν χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν αυτοκίνητο. Τα οφέλη για την πόλη μας θα ήταν πολλαπλά. Και θα μειωνόταν η κυκλοφοριακή συμφόρηση που παρατηρείται τις ώρες που λειτουργεί η αγορά και σίγουρα θα αυξανόταν η κινητικότητα του πληθυσμού του Δήμου μας εντός του κέντρου των Φαρσάλων, με άμεσο θετικό αντίκτυπο στα εμπορικά καταστήματα και στην εστίαση.

Όσον αφορά στο σκέλος της χρηματοδότησης της πρότασής μου, θεωρώ ότι προσιτές οικονομικές λύσεις υπάρχουν. Η ενοικίαση, καθώς και η υπηρεσία χρονομίσθωσης (leasing), όσον αφορά τα οχήματα που θα χρειαστούν, και ένα χαμηλό εισιτήριο από τους δημότες, ώστε να καλύπτεται μέρος των λειτουργικών εξόδων. Σε σχετική έρευνα που έκανα, όσον αφορά το οικονομικό σκέλος, η ετήσια δαπάνη για τη μίσθωση με leasing ενός αστικού λεωφορείου (συμπεριλαμβανομένου της συντήρησης, ανταλλακτικών και βλαβών) είναι περίπου 35.000€ ανά λεωφορείο τον χρόνο. Ένα κόστος προσιτό για έναν μικρό Δήμο, αν αναλογιστούμε ότι ίσως χρειαστούν 2-3 λεωφορεία για την αρχική υλοποίηση του εγχειρήματος.

Είναι επιτακτική ανάγκη η ανάληψη πρωτοβουλιών για την επαρχία μας. Δεν θα αφήσουμε την πόλη μας να γίνει χωριό και τα χωριά μας να γίνουν παρατημένοι οικισμοί εξαιτίας της ανεπάρκειας της σημερινής διοίκησης του Δήμου. Τα Φάρσαλα του 2030 δεν μπορούν να εκφράζονται από πολιτικές της δεκαετίας του 1980 σε ασπρόμαυρο φόντο. Δεν είναι αυτοδιοίκηση ο παλαιοκομματισμός και η στασιμότητα. Τα 5 τελευταία χρόνια, δυστυχώς, έχουμε κάνει πολλά βήματα πίσω. Οφείλουμε να ξεφύγουμε από τη μετριότητα, την έλλειψη προοπτικής και ιδεών για να αναπτυχθεί ο τόπος μας. Να αποκτήσουμε τη δική μας ταυτότητα και να αναπτύξουμε τα Φάρσαλα και τα χωριά μας με μεράκι και αγάπη.

Να κοιτάξουμε μπροστά, βλέποντας τα Φάρσαλα της επόμενης 20ετίας και όχι το εφήμερο αύριο μιας μίζερης διαχείρισης. Ο αγώνας για μια καλύτερη επαρχία μάς αφορά όλους, ανεξαιρέτως, και είναι διαχρονικός και επίπονος. Σε αυτόν τον αγώνα ήμασταν και θα είμαστε παρόντες. Όχι για να διεκδικήσουμε κάποια θέση ή κάποιο αξίωμα. Έχουμε αποδείξει ότι δεν το έχουμε ανάγκη. Αλλά για να σχεδιάσουμε, να οραματιστούμε, να βάλουμε χρώμα και ιδέες στο κοινό μας σπίτι…

Τον Δήμο μας!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΕΒΡΟΣ
ΓΕΩΠΟΝΟΣ M.SC.
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ