Αξιότιμοι κύριες και κύριοι,
Συγκεντρωθήκαμε εδώ σήμερα για να γιορτάσουμε όπως κάθε χρόνο με την επισημότητα που της ταιριάζει τη μεγάλη μέρα που κέρδισε την αθανασία. Γιορτάζουμε ένα σταθμό της Ιστορίας μας, το ασύγκριτο, το μοναδικό ΟΧΙ, που δείχνει όλο το μεγαλείο και τη δύναμη του έθνους μας, όλη την τόλμη και την υπερηφάνεια που κρύβει μέσα της η αθάνατη ελληνική ψυχή. Τιμάμε λοιπόν όσους έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας μας και όσους αγωνιστές βρίσκονται σήμερα ανάμεσά μας. Θαυμάζουμε τη δύναμη και το ψυχικό σθένος αυτών που τόλμησαν να αντιτάξουν το θρυλικό ‘ΟΧΙ’, μια μικρή λέξη που λίγοι όμως έχουν το θάρρος να την προφέρουν στη φασιστική πρόκληση.
Το βροντοφώναξαν εκείνες τις μέρες του ΄40, όταν μια ολόκληρη Ευρώπη είχε υποδουλωθεί. Κι ενώ αυτά συνέβαιναν στην Ευρώπη, στις 3 η ώρα το πρωί της 28ης Οκτωβρίου, ο Ιταλός πρεσβευτής στην Αθήνα ξύπνησε τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Ιωάννη Μεταξά και του επέδωσε τελεσίγραφο, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα θα έπρεπε να επιτρέψει στους Ιταλούς να εγκατασταθούν στρατιωτικά στη χώρα μας, διαφορετικά το λόγο θα είχαν τα όπλα.
Κι όταν η 28η Οκτωβρίου 1940 ξημέρωνε, ο λαός της Ελλάδας ξυπνούσε από τα ουρλιαχτά των σειρήνων. «Αι Ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από τις 5:30 πρωινής της σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους». Πόσο συγκλονιστικό αλήθεια είναι αυτό το πολεμικό ανακοινωθέν της 28ης Οκτωβρίου 1940, που ακούστηκε από το ελληνικό ραδιόφωνο και πέρασε ανεξίτηλο στις μνήμες μας!
Ο πόλεμος είχε αρχίσει, στην καταπατημένη από τους Ιταλούς Αλβανία βρόντηξαν οι πρώτες κανονιές. Το ραδιόφωνο μετέδιδε την τρομερή είδηση και καλούσε σε επιστράτευση τους Έλληνες. Οι επίστρατοι με το τραγούδι στο στόμα αναχωρούσαν για το μέτωπο. Η Ευρώπη κρατούσε την αναπνοή της. Πώς θα μπορούσε η μικρή Ελλάδα να κρατήσει τις πολυπληθείς μεραρχίες; Είχαν ξεχάσει φαίνεται ότι η ύλη είναι ανίσχυρη μπροστά στο πνεύμα, ότι η μεγαλοσύνη στα έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα αλλά με της καρδιάς το πύρωμα και το αίμα.
Έτσι στις 14 Νοεμβρίου ο Ιταλός δεν πατάει πια σε ελληνικό έδαφος. Η Κορυτσά, το Αργυρόκαστρο, η Χιμάρα, οι Άγιοι Σαράντα και άλλες κωμοπόλεις και χωριά της Βόρειας Ηπείρου ανέπνευσαν και πάλι τον αέρα της ελευθερίας. Μια χούφτα Έλληνες αντιμετώπισαν θαρραλέα και καταντρόπιασαν τα 8 εκατομμύρια λόγχες του φασίστα Μουσολίνι. Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί σε όλον τον κόσμο διαλαλούσαν τη δόξα της Ελλάδας. Ο κόσμος αναθάρρησε κι άρχισε να ελπίζει. Κι ήταν η μικρή Ελλάδα αυτή που σκόρπισε σε όλους τους αγωνιζόμενους λαούς κατά του φασισμού, το θάρρος και την ελπίδα.
Με τον ίδιο ηρωικό τρόπο, δηλαδή με ένα μεγάλο ΟΧΙ, απάντησαν οι Έλληνες στην εισβολή των Γερμανών τον Απρίλιο του 1941. Τότε άρχισαν τα μαύρα χρόνια της Κατοχής της Ελλάδας. Για τέσσερα σχεδόν χρόνια οι Έλληνες υπέφεραν από την πείνα, τις στερήσεις, αλλά και από τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις. Πολύ σύντομα όμως ξαναβρήκαν τη δύναμη να επαναστατήσουν και να πολεμήσουν ενάντια στον εισβολέα. Όσοι ήρωες έφυγαν από το πρόσκαιρο παρόν μπήκαν στην αιωνιότητα. Ο ιδρώτας και το αίμα τους έγιναν γόνιμα και πλούσια δώρα για την Ελλάδα.
Δεν είναι τυχαίο όμως το γεγονός ότι, όπως η 25η Μαρτίου, έτσι και η 28η Οκτωβρίου συνεορτάζεται με μια γιορτή της Παναγίας. Μαζί λοιπόν με αυτή τη σπουδαία εθνική επέτειο γιορτάζουμε και την Αγία Σκέπη της Θεοτόκου. Η γιορτή αυτή τελείται ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τη μητέρα του Θεού για τη σκέπη και την προστασία της στον αγώνα των Ελλήνων απέναντι στους αλαζόνες Ιταλούς, αρχικά και αργότερα σε όλη τη διάρκεια της εθνικής αντιστάσεως. Στα κρίσιμα χρόνια του πολέμου, οι Έλληνες εμπιστεύτηκαν στα χέρια της Παναγίας τον αγώνα τους. Η άλλοτε Υπέρμαχος Στρατηγός των Ρωμιών, γίνεται η Αγία Σκέπη των αγωνιστών και έτσι το θαύμα επαναλαμβάνεται. Χάρη στην πίστη που θερμαίνει τις ψυχές τους, οι μαχητές περιφρονούν τη λογική των αριθμών και αντιστέκονται στις εχθρικές στρατιές με ηρωισμό που κινεί τον παγκόσμιο θαυμασμό. Ας είναι λοιπόν ο εορτασμός αυτός της ημέρας τιμής για όσους έπεσαν ηρωικά στον πόλεμο και ευγνωμοσύνης στη Μητέρα μας και Μητέρα του Θεού, την Παναγία μας.
Το μήνυμα αυτής της ημέρας, όσο και αν φαντάζει ιστορικό, παραμένει ιδιαίτερα επίκαιρο και σημαντικό στη σημερινή εποχή. Σε ένα κόσμο που μεταβάλλεται γρήγορα και ενίοτε ακραία αντιμετωπίζουμε πολλές και διαφορετικές «μάχες» και απειλές. Μάχες απέναντι στη φτώχεια, την ανισότητα, τον ρατσισμό, την κλιματική αλλαγή, την ανεργία, την κοινωνική αδικία. Σε αυτές τις σύγχρονες προκλήσεις το πνεύμα της 28ης Οκτωβρίου μας διδάσκει να μην μένουμε αμέτοχοι, να μη δειλιάζουμε μπροστά στις δυσκολίες αλλά να παραμένουμε πιστοί στα ιδανικά της ελευθερίας, της αλληλεγγύης και του σεβασμού στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Η γενιά σας, αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες, νέοι και νέες, έχει τη δύναμη να φέρει αλλαγές, να υπερασπιστεί και να επεκτείνει αυτά τα ιδανικά. Το «ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου ας είναι ο φάρος που σας καλεί ως άξιοι πολίτες, συνειδητοποιημένοι και σκεπτόμενοι, να αναλάβετε το καθήκον να χτίσετε έναν κόσμο πιο δίκαιο, όπου θα υπάρχει χώρος για όλους και η ειρήνη θα είναι ο μόνος δρόμος που θα ακολουθούμε.
Στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, ως άξιοι απόγονοι των μεγάλων μας προγόνων, της λαμπρής ιστορίας μας και του δοξασμένου παρελθόντος μας, ας ανανεώσουμε την υπόσχεση να παραμείνουμε αγωνιστές της ελευθερίας, της αλήθειας και της ενότητας, ιδανικά που αποτελούν το θεμέλιο της κοινωνίας που όλοι ονειρευόμαστε!
Σας ευχαριστώ πολύ
ΤΟΥΡΣΟΥΝΙΔΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ 1ΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΦΑΡΣΑΛΩΝ