«Θεώρησα χρέος μου να επισκεφθώ περιοχές που πέρυσι τέτοια περίοδο αντιμετώπιζαν ανυπέρβλητα προβλήματα από τις καταστροφικές πλημμύρες και να αφουγκραστώ τους ανθρώπους που επλήγησαν. Ένα χρόνο μετά είναι ακόμη ορατά τα σημάδια των ζημιών.
Τον “Γολγοθά” αυτό δεν πρέπει να τον ξαναζήσουν, γι αυτό ως πολίτες και ως κοινωνία οφείλουμε να εστιάσουμε στα κακώς κείμενα, να τα αλλάξουμε και να ελαχιστοποιήσουμε, όσο περνάει από το χέρι μας, την επανάληψη παρόμοιων καταστροφών».
Τα παραπάνω δήλωσε ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας Μάξιμος Χαρακόπουλος μετά την επίσκεψή του στην συνοικία της Νέα Σμύρνης της Λάρισας και στο Καστρί του δήμου Αγιάς την παραμονή και ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου, όπου εκκλησιάστηκε και συνομίλησε με κατοίκους.
Εμφανή ακόμη τα σημάδια των ζημιών
Ένα χρόνο μετά τις καταστροφές, οι ρυθμοί ζωής επιστρέφουν στην κανονικότητα, αλλά, όπως επισημαίνουν οι κάτοικοι, υπάρχουν ακόμη ανοιχτές πληγές και τα σημάδια των ζημιών είναι ακόμη εμφανή. Οι αποζημιώσεις δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη σε ορισμένες περιπτώσεις και αυτό δυσκολεύει τους ανθρώπους που επλήγησαν να ορθοποδήσουν. Ο τεράστιος όγκος των ζημιών και η ελλιπής ετοιμότητα της πολιτείας, παρότι έγιναν πολλά και γενναία βήματα βελτίωσης, έχουν ακόμη επιπτώσεις στην καθημερινότητα των πληγέντων.
Λάθη που προκαλούν…
Χαρακτηριστικό παράδειγμα που επεσήμαναν οι αγρότες στο Καστρί Αγιάς είναι οι λογαριασμοί της ΔΕΗ για γεωτρήσεις εντός των πλημμυρισμένων για μήνες χωραφιών, που είναι ακόμη κατεστραμμένες και μάλιστα με προσαυξήσεις. Η πολιτεία μπορεί να έδωσε πράγματι γενναίες αποζημιώσεις για τα παρακάρλια, ωστόσο η «απροσεξία» αυτή, τόνισαν οι αγρότες, προκαλεί το κοινό αίσθημα απέναντι στο κράτος.
Σε αυτό συνηγορούν και αδικίες στις αποφάσεις για τον τρόπο που αποζημιώθηκαν ετήσιες καλλιέργειες για δύο συναπτά έτη, αφού λήφθηκε υπόψη μόνο η τελευταία καλλιεργητική περίοδος και δεν συνυπολογίστηκε ότι δεν δύνανται να καλλιεργηθεί στο ίδιο χωράφι βιομηχανική ντομάτα για δύο συνεχόμενα χρόνια, ενώ άλλοι που έτυχε να καλλιεργούν σιτηρά, αποζημιώθηκαν με το τίμημα των 83 ευρώ το στρέμμα και για τις δυο χρονιές, αν και την επόμενη χρονιά θα καλλιεργούσαν ενδεχομένως άλλη δυναμική καλλιέργεια.