Γράφει ο Ευαγγ. Αντωνόπουλος
Θα έπρεπε στην προεκλογική περίοδο που προηγήθηκε να κυριαρχήσουν στον δημόσιο διάλογο ζητήματα τα οποία σχετίζονται με την Ευρωπαική Ένωση, την συντηρητική επικράτηση στο ευρωκοινοβούλιο με τα όσα (πολλά) αρνητικά σημαίνει για τον μέσο ευρωπαίο πολίτη, πολύ δε περισσότερο για χώρες όπως η πατρίδα μας η οποία ασθμαίνοντας βρίσκεται μια θέση πάνω από την Βουλγαρία σε σχέση με την οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών, αλλά και για την ελληνική κοινωνία η οποία ζητάει εναγωνίως απαντήσεις για σοβαρότατα θέματα όπως η ακρίβεια, η αισχροκέρδεια στα τρόφιμα, οι τιμές των καυσίμων και του ρεύματος, τα καρτέλ, η αδιανόητη φορολογία, η οικονομία, ο πληθωρισμός, η υγεία και η διάλυση του ΕΣΥ, η παιδεία και η υπονόμευση του δημόσιου πανεπιστημίου, το κράτος δικαίου, η δικαιοσύνη, η δημοκρατία, η καταστολή, οι υποκλοπές, η συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, η παραπληροφόρηση, η ενημέρωση 107, η εξωτερική πολιτική, η συμμετοχή στον πόλεμο της Ουκρανίας, η γενοκτονία στη Γάζα, τα ελληνοτουρκικά και τα μεγάλα εθνικά ζητήματα, η διαφθορά, η διαπλοκή, τα σκάνδαλα, η ατιμωρησία, η αλαζονεία των κυβερνώντων, η αδιαφάνεια, οι υποδομές που καταρρέουν, το δημογραφικό και η παντελής έλλειψη στήριξης της οικογένειας, η στεγαστική κρίση, η ανασφάλεια, οι χαμηλοί μισθοί, οι συντάξεις πείνας, η ανεργία, η φτωχοποίηση, οι ανισότητες, οι γυναικοκτονίες, η οικογενειακή βία, η εγκληματικότητα, ο φασισμός, η ακροδεξιά, το μεταναστευτικό, η κλιματική αλλαγή.
Για σοβαρότατα θέματα δημοκρατίας, με τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σοβαρό την αποσιώπηση από την ελληνικη δημόσια τηλεόραση την εκδήλωση στον δικηγορικό σύλλογο αθηνών την οποία πραγματοποίησε ο σύλλογος των συγγενων των 57 τουλαχιστον αδικοχαμενων – δολοφονημενων συμπατριωτών μας με αξίωση του την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, όπου η κυβερνηση καταστρατηγεί το ίδιο το σύνταγμα.
Κυβερνητικές πρακτικές οι οποίες επιβεβαιώνουν τον χαρακτηρισμό της κυβερνητικής πρακτικής ως τέτοιας η οποία αρμοζει σε Υποσαχάρια Κολομβία μασκαρεμένη με καζουαλ μοντέρνα αμφίεση .
Θεωρητικά, ναι. Πρακτικά, όχι. Γιατί η κυβερνητική παράταξη και τα ελεγχόμενα από αυτόν ΜΜΕ δεν επιτρέπουν τέτοιου είδους συζητήσεις. Με ευθύνη, βέβαια, και της μείζονος αλλά και της ελάσσονος αντιπολίτευσης.
Και αντί η αριστερά – κεντροαριστερά να έχει ως στόχο τον εκφυλισμό της συντηρητικής παράταξης (η οποία διακατέχεται από υφέρποντα φασισμό) αλληλοτρώγεται αφήνοντας ελεύθερο πεδίο δράσης στον πραγματικο αντίπαλο του μέσου έλληνα.
Παρ όλα αυτά θα πρέπει ο καθένας μας να σκεφτεί ότι μας αξίζει μια καλύτερη ζωή τώρα.
ΕΥΓΓ.Κ.ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ